فیلمی درباره علاقه به کفش زنانه؛ برنده جایزه بهترین فیلم از جشنواره‌ای با پسوند «فجر»!!!+عکس
در یک نقطه، بونوئل حتی با فیلم‌برداری از یک بز خارج از کوه، پا را فراتر از مرزهای یک مستند وفادار می‌گذارد و با نمایش این صحنه “اثبات” می‌کند که این منطقه کوهستانی خطرناک است. سلستین (با بازی ژن مورو) به عنوان خدمت‌کار به املاک روستایی یک خانواده به نام مونتیل می‌رود. او خیلی زود متوجه می‌شود که زیاده‌روی در سرخوردگی‌ها و وسوسه‌های کارفرمایان مردش، می‌تواند به پیشرفت اجتماعی و مالی او کمک کند. دو سرگردان به نام‌های پیر (با بازی پل فرانکر) و ژان (با بازی لورن ترزیف)، راهی یک سفر زیارتی از پاریس به سانتیاگو د کمپوستلا می‌شوند. این دو مرد خودشان را در فضا و زمان گم می‌کنند و با فاحشه‌ها، کودکان بدنام، راهبه‌های مصلوب و یک عیسی عمل‌گرا (کسی که در جستجوی اصلاحات خوب است) روبرو می‌شوند.
ضروری است که افرادی که پارافیلی های آنها ماهیتی مجرمانه دارد، پیش از آسیب ر ساندن به دیگران و ایجاد مشکلات قانونی برای خودشان به افراد متخصص مراجعه کنند. در مواجهه با فتیش پا هم باید مهارت نه گفتن را بلد باشید یا یاد بگیرید. لزوما نباید برای ایجاد رضایت جنسی در طرف مقابل، به تمامی خواسته ها و امیال او تن داد. بنابراین مهم است که شما بتوانید در مواجهه با درخواست فوت فتیش، نه بگویید و از آن عبور کنید.
برخی محققان این فیلم را یک مستند می‌دانند اما فیلم بیشتر پارودی (نقیضه یا نظیره طنزآمیز) است تا جدی. نشان دادن است و فرد بیش از این حد، آسیب رسانی انجام نمی دهد ولی در معرض مشکلات قانونی قرار خواهد گرفت. تماس واقعی جنسی با قربانی نادر است اما ممکن است فرد حین نمایشگری یا تخیل درباره آن به خودارضایی بپردازد. با وجود این که این گونه تمایلات در ابتدا زندگی خود را بروز می‌دهند، اما نشانه‌های آن ممکن است در طول زندگی فرد بروز و ظهورهای کم و یا زیاد داشته باشند. اختلال‌های فتیشگونه معمولا همراه با اختلال‌های مارافیلیایی یا فعالیت‌های شدید جنسی همراه هستند. اختلال‌های فتیشگونه تقریبا به صورت انحصاری در مردان دیده می‌شوند.
با بررسی آثار او درمی‌یابیم که وی خالق محدوده وسیعی از فیلم‌های کوتاه سورئال (فراواقع‌گرا) پاریسی گرفته تا فیلم‌های بلند سایکوسکچوال (روانی- جنسی) مکزیکی (و هرچیزی در این بین) بوده است. فیلم‌های او اغلب به نهادها (دین، جامعه، فرهنگ بورژوایی) حمله می‌کردند و زبان روایی را بازسازی می‌کردند (اغلب به ضرر استمرار مکان‌مند/ دنیوی). کارگردانی و سبک بونوئل از خوانش‌های محدود و متناهی دوری می‌کند و منجر به خلق یک کالت برای پیروان وفادارش می‌شود؛ کسانی که تلاش می‌کردند معنی این جعبه سرزنده را در«زیبای روز» Belle de Jourبفهمند. در اغلب موارد افراد مبتلا به پارافیلی در ایجاد رابطه شخصی و جنسی با دیگران مشکل دارند. بسیاری از پارافیلی ها در دوران نوجوانی آغاز می شود و تا بزرگسالی ادامه پیدا می کند.
یک مرد سیاه‌پوست به نام تراور (با بازی برنی همیلتون) پس از این‌که متهم به تجاوز به یک دختر سفیدپوست شد، از چنگال قانون می‌گریزد. وی راهی جزیره‌ای می‌شود و با دختر جوانی به نام اولن (با بازی کی مرسمان) و صاحب یک مزرعه زنبورعسل به نام میلر (با بازی زکری اسکات) ملاقات می‌کند. تنش‌های جنسی و نژادی بین این سه نفر بالا می‌گیرد و منجر به نزاع بین میلر و تراور می‌شود.
این فیلم تصاویر فراموش‌نشدنی و برانگیزنده‌ای را خلق می‌کند که به طور غیرمستقیم از طریق برخوردهای اتفاقی کاراکترها به هم مرتبط هستند. این فیلم همچنین دارای فتیش پا نیز هست؛ یکی از علاقه‌مندی‌های کلیدی که به بونوئل در نفوذ و فروپاشاندن نخبگان برتر کمک می‌کرد. این فیلم بلند مکزیکی بونوئل ایده شهادت مذهبی را در یک دنیای فاسد بررسی می‌کند. بونوئل تمایل دارد به کاراکترهایش به عنوان موجوداتی که قادر هستند هم خوب و هم شیطانی باشند، رنگ دهد. با این وجود، نازاریو یک نمونه است (از بین موارد معدود) که در آن عیب‌های کاراکترهای اصلی بیشتر همدلی‌برانگیز است تا تحقیرآمیز.
پس از دریافت مشاوره‌های لازم، سکس‌درمانی با یک درمانگر متخصص در حوزه پارافیلیا بهترین درمان برای افرادی است که تشخیص فوت فتیش در آنها انجام شده است. از اصلی‌ترین نشانه های فوت فتیش استفاده دائمی از یک سری اشیا غیر زنده یا وابستگی به یک سری از بخش‌های غیر سکسی بدن برای رسیدن به لذت جنسی می‌شود. این لذت جنسی می‌تواند از طریق لمس، حس بویایی و یا تنها مشاهده‌کردن به فرد منتقل شود. این افراد با گذشت زمان ممکن است به موارد دیگری هم علاقه جنسی پیدا کنند. وقتی سال پیش از فرانسه برگشتم و وسایلم را با خودم به خانه مادر و پدرم آوردم، متوجهه شدم لوازم خانه‌مان بیش از حد زیاد شده است. خیلی راحت و بی‌دردسر چندتا از وسایل را فروختم اما درباره کفش‌ها اتفاق عجیبی افتاد.
سورین (با بازی کاترین دنو) یک زن خانه‌دار فرانسوی است که در مورد سناریوهای سادومازوخیسم خیال‌پردازی می‌کند؛ آنها در تقابل با ناتوانی وی از صمیمیت با همسرش، پیر (با بازی ژان سورل) هستند. در نتیجه این کسالت خانگی، او مشغول به کار کردن برای مادام آناس (با بازی ژنویو پژ) در یک روسپی‌خانه می‌شود. «عصر طلایی» از یک ساختار روایی سست برای گفتن داستان دو عاشق که در تلاش برای به کمال رساندن رابطه‌شان هستند، استفاده می‌کند. این فیلمی است که آشکارا روانشناسی فرویدی را در بر می‌گیرد، در حالی که هم‌زمان با اصول/ انتظارات عمومی بازی می‌کند. سوسانا (با بازی روزیتا کوئینتانا) به درگاه خداوند دعا می‌کند تا به او کمک کند، بر شهوت سیری‌ناپذیر خود غلبه کند. به طور اعجاب‌انگیزی، پنجره ندامتگاه او شکسته می‌شود و سوسانا به یک مزرعه در همان حوالی می‌گریزد.
از اولین تصویرش از یک چشم بریده تا تصویر نهایی‌اش از یک قاب فیلم انفجار؛ بونوئل ما را با آثاری تنها گذاشت که آشکارا به آگاهی‌های ما حمله می‌کردند و خوشی را از ناخوشی‌ها خلق می‌کردند. بیست فیلم فهرست‌شده در این مطلب، بیانگر گستره استعدادهای بونوئل هستند. امیال و رفتارهای فرد مبتلا به پارافیلی ممکن است باعث ناراحتی قابل توجه یا اختلال کارکرد شخصی، اجتماعی یا شغلی شود. فرد دچار پارافیلی را ممکن است «منحرف» بخوانند و این رفتارها ممکن است پیامدهای اجتماعی و قانونی وخیمی برای او داشته باشد.
فیلم در یک سبک اسپرپنتو پی‌ریزی شده است و یک گروتسک معوج از کاراکترها و وقایع را به منظور نقد انجمن‌های اجتماعی ارائه می‌دهد. بونوئل همچنین اظهار داشته است که مریم باکره (با بازی ادیت اسکوب) یکی از معدود کاراکترهایی است که قادر به فرار از انتقاد اجتماعی/ مذهبی بونوئل به خاطر خلوص و آرامشش بوده است. (کاراکترهایی که نه کاملا خوبند و نه کاملا بد)؛ کسانی که در یک دنیای فاسد و پر از ریاکاری زندگی می‌کنند.
«زندگی جنایت‌بار آرچیبالدو دلا کروز» تجلی طنز پوچ‌گرایانه و کاراکترهای هولناک بونوئل است. کاراکتر مرکزی (مانند اکثر کاراکترهای بونوئل) مملو از میل و رغبتی است که هرگز برآورده نمی‌شود. نتیجه این تمایل تلف‌شده منجر به اثرات روان‌شناختی فتیش و علاقه‌مندی وسواس‌گونه (بیشتر شبیه به «ال» EL) می‌شود و یک پرتره خیره‌کننده از روان‌رنجوری مردانه خلق می‌کند. لوئیس بونوئلمتولد اسپانیا بود، اما بیشتر دوران فعالیت حرفه‌ای‌اش را در تبعید گذراند.
تا کنون ۵۴ میلیون و ۳۲۵ هزار و ۸۹۱ آزمایش تشخیص کووید۱۹ در کشور انجام شده است. این علاقه فراوان فقط به پا و دیگر چیزهایی که مربوط به پا می شود می باشد . فوت فتیشیسم استفاده از مطالب آن در امور پژوهشی و مقالات علمی و نیز درج در جراید و رسانه ها با ذکر منبع بلا مانع می باشد.
مجموع بیماران کووید۱۹ در کشور به ۷ میلیون و ۵۵۷ هزار و ۲۴ نفر رسید. اغلب مردم در سراسر دنیا ازدواج می‌کنند؛ نیاکان ما ازدواج کرده بودند، والدین ما ازدواج کرده‌اند، همچنین بچه‌های ما هم نیز ممکن است ازدواج کنند. آرچیبالدو دلا کروز (با بازی ارنستو آلونسو) مردی بی‌ثبات است که از زمان مرگ پرستارش، علاقه شدیدی به قتل داشته است. خیالات او هرگز تحقق نمی‌یابد، حتی اگر قربانیان خیالی او در نهایت با دست‌های دیگری بمیرند.
گروهی از سوسیالیت‌ها به یک مهمانی شام در یک عمارت پرزرق‌وبرق دعوت می‌شوند. زمانی که آنها برای صرف شرابِ پیش از خواب به سالن می‌روند، خیلی زود متوجه می‌شوند که تلاش‌های آنها برای ترک کردن با نیرویی نامرئی خنثی می‌شود. در حالی که پلیس تلاش می‌کند، بفهمد چرا این گروه در عمارت به دام افتاده است (پلیس به دلیل نیروی نامرئی قادر به ورود به این عمارت نیست) این گروه تلاش می‌کند راهی برای ترک زندان عجیب‌وغریب خود بیابد. از همان سکانس آغازینش از پا، تا تصویر ذهنی فرانسیسکو از کلیسایی که همه به او می‌خندند، «ال» یک شاهکار در بین فیلم‌های سایکوسکچوال است. این فیلم به طرز درخشانی مفاهیم بحران‌های مرد و پارانویا را به تصویر می‌کشد؛ مردی را نشان می‌دهد که در وسواس‌های هذیان خود گم شده است. ژاک لاکان «ال» را در سخنرانی‌های معروف خود گنجانید و از این فیلم به عنوان ابزاری برای توضیح ایده‌های نظری خود استفاده کرد.
یک متخصص ممکن است درمان ذهنی رفتاری را بکار بگیرد تا رفتاری‌های فتیشگونه را شناسایی کرده و تغییر دهد. نشان داده شده است که روش‌های CBT در کنار دارودرمانی می‌توانند در درمان فوت فتیش و یا اختلال‌های مشابه موثر واقع شوند. در ادامه به مواردی می‌پردازیم که مشخص می‌کنند روند درمانی فوت فتیش چیست و اختلال‌های مشابه با آن چگونه درمان می‌شوند. افراد بزرگسالی که از نظر جنسی فعال هستند، ممکن است در طول زندگی به صورت موردی دچار یک نوع فتیش بشوند، اما چون این نوع تمایل‌ها همراه با پریشانی ذهنی نیستند به عنوان اختلال محسوب نمی‌شوند. البته بسیاری از افرادی که علاقه‌های فتیشگونه دارند یا تحت تاثیر پارافیلیا هستند، پریشانی خاصی را تجربه نکرده و به خود و دیگران آسیبی نمی‌زنند و به همین جهت گفته نمی‌شود که این افراد دارای بیماری روانی هستند. بنابراین فوت فتیش تنها زمانی که سبب پریشانی، زیان و یا آسیب به خود و دیگران شود به عنوان یک بیماری روانی محسوب خواهد شد.